Rik News | Strona z przydatnymi wskazówkami i rekomendacjami dla kobiet i mężczyzn
Na naszej stronie znajdziesz najlepsze recenzje, przydatne wskazówki, a także wiele przydatnych artykułów na każdą okazję.
Na naszej stronie znajdziesz najlepsze recenzje, przydatne wskazówki, a także wiele przydatnych artykułów na każdą okazję.
Kiedyś testując nowy wzór szycia, natknąłem się na krok wymagający połączenia. Interfacing to produkt do szycia, który może łatwo zmylić nowe kanały, zwłaszcza że wiele wzorów nie wyjaśnia w pełni, jak go używać. Czym więc jest interfejs w szyciu?
Interfacing to trwała podszewka przymocowana do tkanin, zapewniająca im dodatkową stabilność i wytrzymałość. Jest zwykle dodawany do wewnętrznej strony odzieży, szczególnie w obszarach odzieży o dużym zużyciu. Łącznik jest ogólnie dostępny w opcjach do naprasowania lub wszycia, a także w różnych gramaturach i grubościach.
Do wyboru jest wiele różnych typów interfejsów i na pewno chcesz wybrać odpowiednią opcję dla swojego projektu.
Czytaj dalej, gdy opiszę różne rodzaje interfejsów i jak wybrać najlepszy wybór dla swoich potrzeb. Ten artykuł będzie Twoim ostatecznym źródłem zrozumienia wszystkich rzeczy związanych z interfejsem.
Interfacing to materiałowa podszewka służąca do stabilizacji i wzmocnienia innych tkanin podczas procesu szycia. Najczęściej stosuje się go przy szyciu ubrań, aby wzmocnić obszary o dużym zużyciu. Większość kołnierzyków, mankietów, pasków, kieszeni, dziurek na guziki i pasków ma jakiś rodzaj interfejsu od wewnątrz.
Interfejsy mogą przenieść Twoje ręcznie robione ubrania na wyższy poziom. Pomoże Ci nadać ubranie lepszy kształt, pozwalając mu lepiej dopasować się lub ułożyć na sylwetce. Dodaje jędrności, struktury i wsparcia nawet najdelikatniejszym tkaninom.
Generalnie tak – choć niektóre projekty będą tego wymagały bardziej niż inne. W większości przypadków, jeśli twój wzór szycia wymaga użycia flizeliny, dzieje się tak dlatego, że oryginalny twórca wzoru zdał sobie sprawę, że w odzieży są wrażliwe miejsca, które wymagają wzmocnienia.
Dziurki na guziki, paski i inne elementy konstrukcyjne odzieży będą musiały zostać wzmocnione. Jest to szczególnie ważne, gdy używasz cienkich tkanin, takich jak bawełna. Nie ma nic gorszego niż wykańczanie ubrania, tylko po to, by wyrwać zatrzask za pierwszym razem, gdy spróbujesz go założyć.
Bardziej dekoracyjne obszary odzieży niekoniecznie muszą być wzmacniane, nawet jeśli jest to zalecane. Dotyczy to takich obszarów, jak kieszenie i kołnierzyki koszul.
Przy pracy z cienkimi tkaninami, które wymagają dodatkowej wytrzymałości, będziesz chciał użyć interfejsu. Flisa przydaje się również, gdy chcesz nadać kształt kawałkowi, dlatego dodajesz go do swoich tkanin podczas montażu, a nie po.
Ogólnie rzecz biorąc, interfejsy przydadzą się podczas robienia odzieży. Kurtki, torby, buty, czapki, a nawet domowe zasłony mogą wymagać użycia interfejsu. Zobaczysz go nawet dodany do dziurek na guziki, kołnierzyków, pasków i krawatów na codziennych ubraniach, aby zapobiec ich rozdzieraniu się podczas użytkowania.
Kilka różnych typów interfejsów dostępnych obecnie na rynku, z których będziesz korzystać, będzie ostatecznie zależeć od Twojego projektu.
Topliwy fizelina to rodzaj podszewki z tkaniny, który po jednej stronie tkaniny ma klej aktywowany pod wpływem ciepła. Pozwala to na trwałe przyklejenie podszewki do twoich projektów poprzez nagrzewanie żelazkiem. Nie jest wymagane szycie, dzięki czemu jest to niezwykle przyjazny dla początkujących interfejs. Futerał topliwy można stosować na większości tkanin, z wyjątkiem tych, które są wrażliwe na ciepło. Może nie przylegać zbyt dobrze do tkanin o luźnym splocie lub dużej fakturze, ponieważ nie będzie w stanie w pełni przykleić się do każdego guzka lub rowka. Ale ogólnie rzecz biorąc, topliwy interfejs jest dobrym wyborem dla większości produkcji odzieży.
Wszywany interfejs jest nieco mniej przyjazny dla początkujących, ponieważ musi być wszyty bezpośrednio na tkaninę, którą chcesz wzmocnić. Nie posiada żadnego kleju i bardziej przypomina grubą tkaninę. Ta podszewka z tkaniny leży na wierzchu dowolnego materiału, z którym pracujesz.
Aby użyć flizeliny do wszycia, przed szyciem należy go sfastrygować na innym materiale. Chociaż jest to nieco trudniejsze do wykonania niż opcje naprasowania, zapewnia bardziej naturalny wygląd każdej odzieży, którą tworzysz. Jako bonus można go przyszyć na dowolnym materiale – nawet grubym lub teksturowanym.
Tkany materiał, jak sama nazwa wskazuje, ma splot nici, który sprawia, że wygląda jak gruba tkanina. Ten rodzaj interfejsu będzie miał nawet krajkę i ziarnistość, na którą należy zwrócić uwagę, dzięki czemu będzie wyglądać jak zwykła tkanina. Ze względu na sposób, w jaki jest tkany, ten rodzaj flizeliny jest zwykle wszyty. Tkany flizelina może być nieco trudniejszy w użyciu niż typy włókninowe, ponieważ musi być wszyty na każdej używanej tkaninie.
Początkujący korzystający z interfejsu mogą mieć trudności z pracą z wieloma warstwami tkaniny, które nie są w pełni sklejone ze sobą i mogą zamiast tego preferować stosowanie topliwych alternatyw.
Włóknina włókninowa jest produkowana z włókien ułożonych i sprasowanych razem zamiast tkanych. Ten rodzaj interfejsu bardziej przypomina cienki, elastyczny kawałek papieru, a nie grubą tkaninę. To sprawia, że jest to lekka opcja, która układa się i dobrze porusza się z tkaninami.
Flizelina z włókniny jest zwykle topliwa, co oznacza, że można ją naprasować na swoje projekty. Można go ciąć w dowolnym kierunku, ponieważ nie ma ziarnistości. Nie będzie się również strzępił, jak wiele innych opcji tkanych, dzięki czemu ogólnie jest łatwiejszy w użyciu.
Dzianina jest naturalnie rozciągliwa, co jest niezbędne w przypadku tkanin podszewkowych, które są zaprojektowane tak, aby były elastyczne i rozszerzały się podczas ruchu. Naturalna rozciągliwość tego łącznika wynika ze sposobu splotu jego włókien, co pozwala im rozciągać się w taki sam sposób, jak standardowe dzianiny. To sprawia, że jest to dobra opcja dla tkanin zawierających włókna jersey lub spandex.
Dla porównania, interfejsy tkane i włókninowe są znane z tego, że mają niewielką lub żadną rozciągliwość. Mogą powodować, że dzianiny stają się sztywniejsze i psują wrażenie tych rozciągliwych materiałów. Jeśli Twój wzór wymaga dzianiny, użyj dzianiny i unikaj tych innych opcji.
Interfejs może sprawić, że tkanina będzie sztywna, ale tylko wtedy, gdy użyjesz niewłaściwego interfejsu do swojego projektu. W większości przypadków nienaturalne uczucie sztywności, które otrzymujesz z interfejsu, wynika z używania produktu, który jest zbyt gruby lub ciężki dla twojej tkaniny. To go obciąży i nie pozwoli mu się swobodnie zginać.
Dodatkowo użycie tkanych lub włókninowych wkładek na dzianinach może wydawać się nienaturalnie sztywne. Dzianiny wymagają rozciągania, a żadna z tych opcji tego nie zrobi.
Jeśli jednak wybierzesz odpowiedni interfejs do swojego projektu, tkanina nie powinna być zbyt sztywna. Łączenie powinno dodać trochę siły i wzmocnienia, ale nadal powinno umożliwiać tkaninie przepływ i układanie się w sposób, w jaki chcesz.
Jeśli podążasz za wzorem szycia, jest bardzo prawdopodobne, że wzór powie dokładnie, jakiego rodzaju interfejsu potrzebujesz. Jeśli jednak samodzielnie wybierasz interfejs, należy wziąć pod uwagę kilka rzeczy.
Rodzaj tkaniny, z którą pracujesz, ma wpływ na rodzaj interfejsu, który powinieneś wybrać. Powinieneś najpierw zadać sobie pytanie, czy potrzebujesz fizeliny, która się rozciąga, szczególnie podczas pracy z dzianinami. Jeśli potrzebujesz flizeliny, która się rozciąga, wybierz opcję dzianiny, która będzie wszyta.
Jeśli nie potrzebujesz rozciągania, musisz zdecydować, czy Twoja tkanina wytrzyma ciepło żelazka. Jeśli tak się nie stanie, będziesz chcieć omijać wszelkie topliwe typy interfejsów. Jednakże, jeśli jest to tkanina odporna na ciepło, prawdopodobnie najłatwiejszą drogą jest łączenie materiałów topliwych.
Interfejs jest dostępny w wielu różnych gramaturach i będziesz chciał wybrać ten, który najlepiej pasuje do Twojego projektu. Dobrą zasadą, której należy przestrzegać, jest próba dopasowania grubości interfejsu do grubości tkaniny. Jednak ta zasada może nie zawsze działać.
W przypadku tkanin, które muszą być w stanie swobodnie się poruszać i układać, zaleca się stosowanie lekkich fizelin. Najlepiej sprawdzi się w przypadku luźnych ubrań, takich jak sukienki i spódnice z dużą ilością flow. Lekkie opcje są dobre dla tkanin, które wymagają lekkiego wzmocnienia, ale nie będą narażone na duże zużycie.
Łącznik o średniej gramaturze jest dobry do wzmacniania obszarów odzieży, które są nieco bardziej użyteczne. Jest to zazwyczaj najlepszy wybór do kołnierzyków, dziurek na guziki i innych elementów konstrukcyjnych odzieży. Ten rodzaj łączenia doda wytrzymałości tkaninie, ale nadal zachowa elastyczność, aby odzież była wygodna.
Łącznik o dużej gramaturze jest znacznie sztywniejszy i grubszy niż inne dostępne opcje i jest stosowany w projektach wymagających sztywniejszej konstrukcji. Ten rodzaj interfejsu jest zwykle używany tylko w odzieży, takiej jak kurtki, płaszcze, a nawet buty. Niekoniecznie będzie to wygodne dla przeciętnych, codziennych potrzeb związanych z odzieżą.
Na początek będziesz chciał najpierw poddać obróbce topliwy interfejs. Nie będziesz chciał prać i suszyć tego produktu. Zamiast tego moczyć go w ciepłej wodzie na 5-10 minut, a następnie rozłożyć na płasko do wyschnięcia. Zbyt dużo ciepła spowoduje stopienie kleju.
Następnie narysuj fragmenty wzoru na topliwym interfejsie przed ich wycięciem. Będziesz chciał mieć pewność, że strona samoprzylepna jest skierowana do góry podczas śledzenia swoich elementów, aby miała odpowiednią orientację podczas naprasowania.
Po przycięciu kawałków możesz je wyprasować z tyłu tkaniny. Powoli przesuwaj żelazko po tylnej stronie interfejsu, utrzymując równomierny nacisk podczas jazdy. Unikaj używania w żelazku jakichkolwiek ustawień pary, ponieważ zwilży to tkaninę i zapobiegnie jej przywieraniu.
Będziesz chciał dokładnie wyprasować właściwą stronę interfejsu. Zawsze upewnij się, że nie kładziesz gorącego żelazka na boku z klejem, ponieważ przyklei się do żelazka i je uszkodzi. Jeśli na żelazku pojawi się klej, możesz wyczyścić żelazko, przesuwając gorące żelazko po wilgotnym prześcieradle suszarki lub przesuwając gorące żelazko po stercie soli wylanej na deskę do prasowania.
Przed przystąpieniem do szycia pozostaw interfejs do całkowitego ostygnięcia. Może to zająć nawet 20 minut, ale konieczne jest całkowite związanie kleju. Zawsze sprawdzaj, czy elementy mocno przylegają i podgrzej wszystkie obszary, które nie zostały przymocowane.
Gdy flizelina ostygnie, możesz szyć jak zwykle – postępując zgodnie z instrukcjami twojego wzoru, jeśli go używasz. Niektóre wzory mogą wymagać przyszycia innego kawałka materiału na interfejsie, aby go ukryć. Inni mogą pozostawić interfejs bez zmian.
Wszywany interfejs jest zwykle tkany i warto go wstępnie wyprać i wysuszyć przed pracą. Dzięki temu nie będzie się kurczyć ani marszczyć w dziwnych miejscach, co zrujnuje ogólny wygląd podszewki.
Będziesz chciał znaleźć linię ziarnistości swojego tkanego interfejsu, aby móc wyrównać elementy wzoru we właściwym kierunku. Następnie wytnij kawałki z interfejsu i przypnij interfejs do głównej tkaniny.
Stamtąd sfastryguj wokół zewnętrznej krawędzi interfejsu, aby utrzymać go na miejscu podczas pracy. Będziesz chciał użyć nici, która pasuje do twojej tkaniny. Należy również upewnić się, że ściegi fastrygujące znajdują się w naddatku na szwy, aby nie były widoczne na gotowym projekcie.
Po sfastrygowaniu flizeliny można normalnie szyć. Pamiętaj, aby postępować zgodnie z instrukcjami dotyczącymi wzoru, ponieważ mogą one wymagać dodania dodatkowej tkaniny, aby ukryć interfejs.
Tak, należy wstępnie umyć interfejs. W przeciwnym razie może się skurczyć, gdy w końcu wypierzesz nową odzież. Może to spowodować ciągnięcie lub tworzenie się pęcherzyków powietrza między warstwami, niszcząc ogólny wygląd stroju.
Topliwy interfejs nie powinien być wstępnie obkurczany w standardowej suszarce. Zamiast tego warto namoczyć interfejs w ciepłej wodzie przed pozostawieniem go do wyschnięcia na powietrzu. Dzięki temu interfejs nie zbija się później, jednocześnie zapobiegając stopieniu się kleju z powodu nadmiernego ciepła.
Wszywany flizelinę należy jak zwykle umyć i wysuszyć przed użyciem. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku fizeliny tkanej, która ma tendencję do największego kurczenia się.
W ramach ogólnego zastrzeżenia zawsze sprawdzaj informacje na opakowaniu zakupionego interfejsu. Niektóre interfejsy mogą w ogóle nie wymagać żadnej obróbki wstępnej. Inny interfejs może mieć specjalne instrukcje obsługi, których będziesz musiał przestrzegać.
Niektóre flizeliny mogą zmiękczyć podczas prania, ale nie za bardzo. Łączenie ma na celu zapewnienie wytrzymałości i stabilności Twoim tkaninom. Gdyby po praniu stał się zbyt miękki, przeszkodziłoby to w dodaniu flizeliny.
Jeśli interfejs wydaje się zbyt szorstki na nagiej skórze, rozważ dodanie kolejnej warstwy podszewki z tkaniny, aby go ukryć. Dodatkowo, jeśli twój interfejs wydaje się zbyt sztywny, możesz rozważyć wypróbowanie lżejszej opcji. Nie będziesz mógł wrócić i zmienić interfejsu po zakończeniu projektu, więc lepiej jest znaleźć interfejs, który Ci się podoba od samego początku.
Chociaż prawdziwy interfejs działa najlepiej do stabilizacji i usztywniania tkanin, istnieją inne alternatywy, które można wykorzystać w mgnieniu oka. To, którego użyjesz, będzie zależało od tego, co chcesz osiągnąć dzięki interfejsowi i ogólnemu rodzajowi projektu, który robisz.
Zwykła tkanina może zastąpić flizelinę tkaną. Może być cieńsza niż fizelina, więc warto wybrać do tego celu grubą tkaninę. Będziesz także chciał wybrać taki, który jest w jasnym kolorze, aby nie prześwitywał na powierzchni głównej tkaniny.
W miejscu grubszej fizeliny można również zastosować waty. Jest to szczególnie przydatne w przypadku rzeczy, którym chcesz dodać ciepła – takich jak kurtka, płaszcz lub czapka zimowa. Pamiętaj, że doda to wyściółkę do twojego ubrania, co zmieni ogólny wygląd twojego ubrania.
To samo można osiągnąć dzięki topliwym polarom. Te opcje są zwykle bardzo grube, ale zapewniają również stabilność i wyściółkę odzieży. Możesz korzystać z tych opcji podobnie jak w przypadku flizeliny lub interfejsu o dużej gramaturze, ale z dodatkową wygodą wbudowanego kleju.
Wreszcie, niektóre stabilizatory piany lub pianki puchnące mogą być używane w niektórych zastosowaniach. Pianka jest zwykle najgrubszą dostępną opcją i nie jest praktyczna w przypadku wielu zastosowań odzieżowych. Może się jednak przydać do robienia toreb na zakupy lub niektórych kurtek z dużą ilością dodatkowej wyściółki.
Stabilizatory tkanin i flizeliny służą do nadania tkaninom większej struktury, z pewnymi subtelnymi różnicami. Fizelina jest trwale przymocowana do tkanin za pomocą przyszycia lub kleju do naprasowania. Pozostaje w ubraniu, nawet po zakończeniu projektu.
Dla porównania stabilizator tkaniny jest używany tylko jako część procesu tworzenia. Jego głównym celem jest zapobieganie rozciąganiu się lub ciągnięciu materiału podczas pracy z nim. Ułatwia to obsługę skomplikowanych materiałów.
Stabilizator tkaniny jest usuwany po zakończeniu projektu. Czasami samodzielnie usuwasz ten produkt. Inne produkty są rozpuszczalne w wodzie, co oznacza, że rozpuszczają się przy pierwszym praniu odzieży.
Na początku praca z fizelinami może wydawać się nieco onieśmielająca, ale jest warta wysiłku ze względu na wytrzymałość i stabilność, którą dodaje do twoich tkanin. Pamiętaj, aby zawsze mieć ten przewodnik pod ręką podczas pracy, aby mieć pewność, że wybierzesz odpowiedni interfejs do następnego projektu.